Onze collega's Gert Crielaard en Linda Lap zijn in India en reizen door naar Bagepalli waar de campus van onze andere lokale partner ADATS is gevestigd. Ook hier valt het op dat het gebied erg droog is in het regenseizoen. De directeur van ADATS Ram Esteves vertelt dat de droogte veel impact heeft op de lokale bevolking. Er zijn families die hun vee moeten verkopen, omdat er onvoldoende inkomsten zijn. Dat is heftig om te horen.
De komende dagen bezoeken we een aantal dorpen om de voortgang van het project te bekijken en met de lokale bevolking te spreken. In Besthalapalli praten we met Adilaxmamma, een veertigjarige getrouwde vrouw met vier kinderen. Drie dochters zijn uitgehuwelijkt en wonen inmiddels in andere dorpen in de buurt en haar zoon woont samen met zijn vrouw in het ouderlijk huis wat hier gebruikelijk is. Ook haar schoonouders wonen bij haar in huis. Een iets grotere ruimte dan de huizen die we hebben gezien in huisje voor Indiase plattelandsbegrippen met een ruimte om te koken en een aparte woon/slaapruimte.
In de woonruimte waar wij ontvangen worden, is een bijeenkomst gaande voor vrouwen uit het dorp die de beschikking hebben over een biogasinstallatie. Iedere week komen de vrouwen bij elkaar om te praten over verschillende onderwerpen, zoals zorgvoorzieningen, onderwijs van de kinderen en natuurlijk de werking van de biogasinstallatie.
De vrouwen vertellen ons enthousiast over de voordelen van het gebruik van biogas om op te koken en de uitdagingen waar ze mee te maken hebben. De voordelen zijn veel groter dan gedacht en dat heeft vooral met tijdsbesparing te maken. Voorheen besteden de vrouwen maar liefst drie keer per week een hele dag in naburige bossen om hout te sprokkelen en in kleinere stukken te zagen. Daarvoor werden grote afstanden afgelegd waarbij tot wel 10 kilo hout op het hoofd naar huis gedragen moest worden, een enorme belasting. Nu er helemaal geen hout gebruikt hoeft te worden om te koken, kan deze tijd benut worden om extra inkomsten te genereren. Om extra geld te verdienen, naaien vrouwen bijvoorbeeld bladeren aan elkaar om er borden van te maken die op de lokale markt verkocht worden.
Daarnaast levert het koken zelf ook een tijdsbesparing op. In de oude situatie waarbij op een open houtvuur werd gekookt, kostte het gemiddeld 2 uur om een maaltijd te bereiden. Door biogas te gebruiken is de bereiding van een maaltijd verkort naar 30-45 minuten.
De grootste uitdaging waar de vrouwen op dit moment mee te maken hebben, is de droogte in de regio. Door de droogte groeien er geen gewassen en zijn landbouwactiviteiten niet mogelijk. Als er onvoldoende inkomsten zijn, moeten families hun vee verkopen, maar ze hebben de mest nodig voor de biogasinstallatie. Een koe levert per dag voldoende mest om te koken voor een gezin van 4-5 personen.
Een ander probleem komt aan het licht als we de volgende dag op bezoek gaan in het dorp Ammagripalli waar een biogasinstallatie gerepareerd wordt. De slurry is opgedroogd en moet losgemaakt worden, want anders kan het cement van de biogas-dome barsten. Met een grote mixer en veel water wordt dit probleem opgelost door een medewerker van ADATS. Een van de weinige problemen overigens met de zeer solide biogasinstallaties.
Al met al lijkt koken op biogas een zeer goede investering voor de lokale huishoudensDe investering heeft heel veel positieve effecten op het gebied van o.a. gezondheid, inkomen, onderwijs, lokale werkgelegenheid, behoud van lokale bossen en biodiversiteit. De mensen zijn er trots op dat ze koken op biogas. Ze voelen zich rijk.
FairClimateFund houdt altijd zoveel mogelijk rekening met de CO₂-voetafdruk van zijn reizen. Wij bezoeken onze projecten maximaal een keer per jaar om de voortgang met onze lokale partners te bespreken. Wij compenseren onze (project)reizen altijd met onze Fairtrade Carbon Credits.